Langzaam bouwen richting seizoen 2021/2022. Hoewel het huidige seizoen nog niet is afgelopen en in voetbal alles mogelijk is, is dat één van de doelstellingen van het vernieuwde MVV. Na de wedstrijd tegen NEC (2-1) mag voorzichtig geconcludeerd worden dat het fundament verstevigd is.

“Meestal één keer per seizoen”, antwoordde Luc Mares lachend op de vraag van ESPN of er toch een topschutter in het schuilt. Voor het seizoen 2021/2022 is die ene keer al geweest. Mares stond tegen NEC namelijk twee keer aan het kanon en bezorgde zijn ploeg een verdiende 2-1 zege.

In de eerste helft speelde MVV misschien wel de beste 45 minuten van het seizoen. De ploeg liet de bal aan NEC, maar verdedigde fel zodra de bal richting zestienmeter kwam. NEC wist daardoor niet gevaarlijk te worden. MVV lukte dat wel, en al na een paar minuten. De snelle en gevaarlijke debutant Djibril Dianessy leverde een knappe voorzet af, Jérôme Déom testte doelman Alblas. Na 13 minuten was het wel raak. Een ingestudeerde corner werd door Arne Naudts tegen de lat gewekt, de rebound was een prooi voor Mares. Ook na de 1-0 bleef MVV de betere ploeg. NEC creëerde niets, en de rood-witten bleven soeverein overeind. Zeker na de rode kaart van Dirk Proper, die Dianessy keihard onderuit schoffelde, waande MVV zich in een zetel.

Na rust hadden de Sterrendragers even moeite met de tactische omzetting van NEC, maar de 2-0 maakte al snel een einde aan de Nijmeegse dadendrang. Opnieuw was Mares het meest attent nadat Alblas een poeier van Gaston Salasiwa half verwerkte. Daarna had MVV kansen op 3-0 en zelfs meer. De ploeg liet zien prima stappen te hebben gezet. De aanwinsten in de winter maken het team duidelijk sterker. Rico Zeegers is een back die verdedigend en aanvallend zijn mannetje staat, Brem Soumaoro koppelt snelheid aan kracht en Kürsad Sürmeli was met zijn rust en overzicht zelfs de beste man van het veld.

Voorin brachten Dianessy en Sven Blummel dreiging en diepgang, waardoor MVV niet langer afhankelijk is van één speler.

Helaas bleef de 3-0 uit, want NEC was echt rijp voor de sloop. Sterker nog: het werd zelfs 2-1. Een onbegrijpelijke terugspeelbal van Joy-Lance Mickels, die matig voor de dag kwam, kwam via Tavsan bij Sellouf, die Havekotte kansloos liet. Met nog tien minuten te spelen was NEC volkomen onverwacht weer terug in de wedstrijd. MVV moest achteruit, en het was aan de ijzersterke Havekotte te danken dat de gelijkmaker niet viel. Door de laatste tien minuten van billenknijpen, waren de 80 prima minuten daarvoor bijna vergeten, maar gelukkig wist MVV de zege toch over de streep te trekken. Een terechte overwinning, die bovendien perspectief biedt voor de resterende wedstrijden, én ook voor volgend seizoen, als MVV verder kan bouwen.